Was onlangs aan het rommelen op mijn blog en kwam oude post tegen waarin ik een verhaaltje heb geschreven naar aanleiding dat ik iets schreef over spruitjes. Op die dag gingen wij spruitjes eten en terwijl ik ze stond schoon te maken stond ik ze eigenlijk te bewonderen. Zo'n piepklein kooltje met heel veel laagjes over elkaar heen, dan sta ik dat dromerig te bestuderen omdat het eigenlijk heel mooi is om te zien. Enfin . . . . . daar heb ik wel vaker last van hoor, ook bij een fles wijn bijvoorbeeld zie ik in gedachten het hele proces voorbij komen , de groei en bloei, de vruchten, het oogsten en verwerken, en een tijdje later zo'n heerlijke fles wijn. Dan geniet ik drie dubbel van een mooi glas wijn. De intense beleving kun je wel zeggen.
Toen ik het weer las na lange tijd dacht ik, dat spontane Spruitjes verhaaltje ga ik weer eens posten.
Zie hieronder:
* * * * * * * * * * * ** * * * * * * *** * * * * * * *
Spruitje O spruitje wat ben je toch mooi,
Riekend klein knolletje, in wintertooi,
Straks zwelg ik jou vol lust naar binnen,
Maar laat me eerst maar eens bezinnen.
Je bent wel uiterst penetrant,
en kook je met melk, dan niets aan de hand.
Vervolgens stop ik jou in een ovenschaal,
let op, het wordt nu echt banaal.
Dan strooi ik kaas in je malse schoot,
en aanschouw je als een glinsterend bloot.
Zo teder lig je daar op rij,
dat verhoogd de eetlust, althans voor mij.
De aanvang is een zacht ontroeren,
maar jakkes joh, ik moet zo boeren.
Nu is het klaar, de liefde voor jou,
akelig spruitje, ik blijf je niet trouw.
Wat een geweldig leuke ode aan de spruit. Met mooie foto's!
BeantwoordenVerwijderenIk haat spruitjes. Echt ik haat ze. En dus zit ik te lachen om dit bericht!!!
BeantwoordenVerwijderenHaha. Met glimlach de dag beginnen met jouw spruitjesverhaal. Ik vind ze heerlijk.
BeantwoordenVerwijderenHeb ze deze week al weer gegeten, heerlijk vind ik ze. Geroerbakt!
BeantwoordenVerwijderenToevallig zag ik gisteren een reclame van de Aldi van spruitjes. Ik zei nog tegen Rob dat het me daar nog te vroeg voor is, nog even wachten maar. Moet hij dus ook wachten op boerenkool, want dat maak ik voor hem als ik spruiten eet, hahaha. Gek toch dat je zo door het weer/seizoen voorgeprogrammeerd bent, ik wel tenminste... Maar ik vind ze dus heerlijk en jouw berichtje ook ;-)
BeantwoordenVerwijderenEen lofzang op het spruitje! En een heerlijke schotel.. Wat maak je mooie foto's!
BeantwoordenVerwijderenEen lust voor het oog!
Wat een superleuke en originele kerstkrans heb je gemaakt!
BeantwoordenVerwijderenEn dan het gedicht, echt zo lief, zou bijna willen dat ik een spruitje was :-)
Ze zijn zeker mooi. Als de buitenste blaadjes er af zijn glanzen ze zo mooi.
De grote groene kolen, je ziet ze niet in de winkel want ze zijn zo groot, maar dat zijn ook ware kunststukjes.
Of snij een rode kool eens door midden, dan zie je al die mooie lagen, hoe is het mogelijk dat zoiets kan groeien.
Je merkt wel dat ik altijd een volkstuin heb gehad waar ik al dat moois kon aanschouwen vanaf een zaadje.
Fijn weekend.
Liefs,
Floor
Mooie ode aan het spruitje, maar ik laat ze liever voorbij gaan, het is de enige groente waar ik niet warm voor loop.
BeantwoordenVerwijderenEen mooi spruitjes verhaal.
BeantwoordenVerwijderenGeweldig spruitjes verhaal. Als kind vond ik ze vreselijk. Nu maak ik ze op allerlei manieren klaar. Groet, Dientje
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk blog heb je vandaag erg grappig.
BeantwoordenVerwijderenWij zijn geen fan van spruiten, maar die krans is super !
Super leuk deze oude post ! :-)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Sylvia
De eerstvolgende keer dat we spruitjes gaan eten zal ik je gedicht voorlezen. Ik denk dat de spruiten helemaal gaan glimmen...
BeantwoordenVerwijderenJe bent me er eentje hoor:)
Hihihi, leuke reactie Elizabeth ja, dat denk ik ook!!!
BeantwoordenVerwijderen