Lieve allemaal, mijn lieve mamske is afgelopen zaterdag 27 December overleden, bijna 93 jaar oud. Na ruim een week waarin het niet zo goed ging met haar, het kaliumgehalte was te hoog en het zuurstof in haar bloed te laag, ze hield veel vocht vast en daar de nieren al geruime tijd niet meer optimaal werken hoopt zich vocht op. De laatste week vooral achter haar longen waar door ze wat kortademig werd bij inspanning. Maar dit hebben we niet zien aankomen ook zijzelf niet. De dag voor het overlijden vroeg ze me nog of ik haar bakjes met medicijnen wilde vullen zodat ze weer een maand vooruit kon. Zaterdag morgen werd ik gebeld door een hulpje die haar steunkousen altijd aantrekt, en zij vertelde dat mijn moeder nauwelijks op haar benen kon staan en een verwarde indruk maakte. We hebben direct een ambulance gebeld ze kreeg meteen zuurstof en dat liet haar gelukkig makkelijker ademen. In het ziekenhuis stonden er acht mensen om haar heen om haar te behandelen. Ze constateerde een acuut nierfalen en haar bloeddruk die normaal in onze familie vrij laag is schoot per minuut van hoog naar laag naar bijna niet meetbaar. Ze had inmiddels wat morfine toegediend gekregen en samen met de zuurstof kon ze rustig ademhalen en had geen pijn, gelukkig. Alles wat ze geprobeerd hebben had geen enkel effect, het lichaam reageerde nergens meer op.
Rustig en vredig slapend zonder strijd is ze langzaam in geslapen en overleed 's avonds om 8.30 uur. Het is met geen woorden te beschrijven hoe verdrietig ik me nu voel, maar het allerbelangrijkste vind ik dat mijn lieve moedertje geen ziekbed heeft gehad en van het allerlaatste stukje van haar leven geen weet heeft gehad,
dat geeft me troost. Ze is als het ware in haar slaap overleden. Mijn moeder was een markante persoonlijkheid met een uiterst scherpe geest tot op de laatste minuut, een creatieve vrouw die heerlijk eigenwijs kon zijn en die ook heel erg kon genieten van kleine dingen die er om doen. De laatste vijf jaar dat ze hier bij ons in Friesland heeft gewoond was een feest voor haar, het voelde als vakantie voor haar, de ruimte, de zuivere lucht hier in het noorden, de laagbouw, de gemoedelijkheid, het dorpse, van dat alles kon ze intens genieten. Zij die we liefhebben en verloren, zijn niet meer waar ze waren, maar altijd waar wij zijn ***
