Wat is dit nu vraag je je misschien af, van de week heb ik dit ontdekt.
Jullie weten waarschijnlijk nog wel dat ik schreef over de buxusmot die al ons struiken aan het kaalvreten zijn. Mijn plan was met dat kale struikje iets grappigs te gaan doen, namelijk om de takken te gaan schilderen in allerlei kleuren. Maar toen ik een week geleden het struikje eens goed ging bekijken viel me op dater allemaal groen blad tevoorschijn kwam, het verbaasde me.
Twee dagen later toen we en paar flinke buien hadden gehad stond dat struikje bijna te jubelen van plezier.
Het ziet er ook heel sterk uit. Je hoort iedereen altijd spreken van al die struiken gaan dood, maar dat is dus zeker niet he geval. Die Mot slurpt en knabbelt al het blad van de struiken maar eigenlijk zijn de struiken op zich heel erg sterk dat blijkt nu wel. Dus heb ik een plannetje bedacht. Dit struikje laat ik nu eerst even flink in het blad komen en dan ga ik hem behandelen als een Bonsai struikje. Dan ga ik een openstructuur snoeien op die manier kan die buxusmot geen warm holletje vinden waar hij in het geniep kan knagen. Misschien is het totale onzin om het proberen maar vind het toch een leuke uitdaging, wordt vervolgd!!!
Ook ben ik met bezig met wat kaarten te maken, wat tekenen, knippen, scheuren en plakken, gewoon ontspannen freubelen.
En met deze twee zwart / witte kaarten ben ik nog bezig, soms moet je het even laten liggen is mijn ervaring want als ik te lang doorga dan ligt verprutsen op de loer. Misschien wat kleur toevoegen?
Op deze kaart zijn ook wat kleine stukjes zwart fluweel verwerkt maar dat is op de foto niet te zien.
Tussendoor zit ik af en toe wat te lezen, kwam het boek onlangs tegen en herinnerde me dat ik dat eens op een blog bij iemand langs had zien komen die het een prachtig boek vond. Ben benieuwd of ik dat ook zo ga ervaren.
Twee rustgevende foto's van sfeervolle hoekjes in de tuin, en daar ben ik gek op. Overal kom je wel kleine verrassingen tegen.
Ons nieuwe Schneewittchen roos die we vorig jaar hebben gekocht bloeit nu voor de derde keer. Het is een klimroos maar ziet er nu nog wat zielig uit. Hoop dat hij op den duur net zo mooi gaat worden als de roos die na 25 jaar helemaal op was. Als ik naar deze foto kijk krijg ik een heerlijk dromerig gevoel, echt een lieflijk tafereeltje.
Geniet volop van de heerlijke nazomerse dagen * * *