Two LITTLE Pincushions ***

In Zeeland was ik al aan deze speldenkussentjes begonnen, ik kan het gewoon niet laten om iets mee te nemen om eventueel te gaan freubelen met stofjes. Op internet zag ik een leuk patroontje van dit vijfpuntige speldenkussentje en ben aan de slag gegaan. Weet eigenlijk niet hoe je dit precies noemt, ik denk Patchwork. Het bestaat uit 15 lapjes van 4 x 4 centimeter, en dan nog een toeslag voor een naadje. Je kan het op allerlei manieren doen maar ik heb gekozen om twee soorten stofjes te gebruiken. Alles heb ik op de hand genaaid [ dat is het mooiste voor dit modelletje ] waarbij je erg moet oppassen dat je niet in de toeslag naait. Gaandeweg ontstaat er een WirWar van lapjes en naadjes maar uiteindelijk kom het helemaal goed natuurlijk. Het is een handig speldenkussentje geworden. Jammer genoeg had ik geen staalwol in huis, en ook geen geduld omdat eerst te kopen, haha, want ik las als je speldenkussentjes daar mee vult de spelden altijd scherp blijven. Wat een goede tip hé. Ook zien jullie een piepklein kussentje dat je over je duim schuift, en dat is echt heel handig in sommige gevallen. Het zijn eigenlijk maar twee driehoekjes die je opvult en aan de onderkant vastzet. En zo is mijn kleine speldenkussen verzameling weer iets groter geworden, en nu op naar de volgende exemplaren. FIJNE WEEK ALLEMAAL ***

Weekje ZEELAND ***

Gisteren zijn we terug gekomen van een heerlijke week in ZEELAND. Beide waren we nog nooit in deze provincie geweest. We hadden een studio gehuurd net buiten Oostkapelle en vlakbij Domburg, het ligt op Walcheren. Het was een gigantisch groot huis waar de bewoners een studio voor verhuur hebben. Een prachtige ruimte met een zeer grote tuin, we hadden het rijk alleen, de bewoners wonen namelijk in Belgie en af en toe komen ze weer eens naar hun huis in Oostkapelle. Ook voor Bono een ideaal plekje waar hij heerlijk kon rond snuffelen. Eigenlijk hebben we het heel erg getroffen met het weer. Zeeland was in die week ongeveer de enige provincie met regelmatig heerlijk zonnig weer en ook de temperaturen lagen wat hoger dan elders in het land en dat was erg prettig. Wat ons op viel is dat de bevolking daar erg vriendelijk is, en de restaurants van zeer goede kwaliteit. Zelf ben ik gek op kokkerellen maar in de vakantieperiode laat ik me graag verwennen en eten we dus altijd buiten de deur. We hebben een aantal plaatsen bezocht, zoals Vlissingen, Middelburg, Zierikzee, Zoutelande en uiteraard de deltawerken bezocht. Zeeland heeft 620 kilometer kust, ongelooflijk hé. Heerlijk uitwaaien en s ' avond na het eten nog na het wandelen iets drinken aan de kust in een strandpaviljoen, het was dus genieten. Op de laatste foto staan drie Zeeuwse dames maar dan met een knipoog. In Middelburg was een klein winkeltje en daar had een kunstenaar van etalage poppen kelderdracht poppen gemaakt, o.a van fietsonderdelen, fietsbellen en achterlichten, en eentje met allerlei schelpen. De kapjes op de hoofden waren van oude kanten kleedjes gemaakt, en zo waren daar nog veel meer te zien, zo leuk allemaal. Uiteraard heb ik een heleboel foto's gemaakt waar ik er hier maar een klein deel van laat zien. Geniet allemaal van een mooie nieuwe week en voor morgen een fijne Vaderdag gewenst ***

Juttie en Julleke ***

Nou daar zijn ze dan mijn kleine frutsel beestjes waar ik van de week mee begonnen was, JUTTIE en JULLEKE. Hoop niet dat ik jullie verveel met zo'n reeks foto's van telkens weer deze twee guitige kleine beestjes, maar voor mij was het fotograferen weer een feestje. Even heerlijk je gedachten alleen op deze twee, daar kan ik zo van genieten. Het zijn een hondje en een poesje, en Julleke heeft ook een mooie dikke staart. De oogjes en het snoetje van Julleke heb ik apart beschilderd en het er toen wat grof opgenaaid. Het broekje en het jurkje heb ik met DMC garen gedaan, de stipjes zijn French knot steekjes.
Draadje drie maal om de naad wikkelen en terug steken. En kijk nou * * * Juttie heeft zelfs een klein pruikje op, haha. Het hoofdje en de armen kunnen ook bewegen. Ik kan wel bijna een rariteitenkabinet beginnen met deze twee  vreemde frutsel beestjes. Lieve allemaal, geniet van het heerlijke zomerse weertje ***

Mijn crazy quilt is af ***

Even had ik geen tijd om aan mijn Crazy Quilt te werken maar vandaag heb ik de laatste steekjes gezet. Het is maar een kleintje geworden, 30 x 45 centimeter en dat is voor de eerste keer een mooie maat vind ik. Alles heb ik uit de hand en op het oog geknipt en genaaid, en dat is ook te zien, haha. Geen biesje is gelijk en dat is bij een crazy quilt ook niet zo belangrijk. Ook heb ik geen hobbs [tussenvulling] in huis, zou niet weten waar ik dat hier moet kopen, dus heb ik er een moltonlaagje voor gebruikt en dat geeft ook wel een leuk effect. Weet niet of het goed te zien is op de foto's, maar de ovale kralen die ik verwerkt heb heb ik gemaakt van opgerolde stukjes papier geregen op metalen pennetjes en daar kralen in verwerkt. Ook zijn hier en daar wat stukjes stof opgevuld als een soort kussentje waardoor het een levendig aanzicht geeft. Het was voor mij zo voor de eerste keer heel leuk om hier mee bezig te zijn, en er zullen er ongetwijfeld nog meerdere volgen maar dan weer totaal anders. Ga daar eerst eens over brainstormen. Maar ga nu eerst eens verder met twee kleine frutsel beestjes waar ik van de week mee ben begonnen, wordt vervolgd. . . . .  Geniet allemaal van het heerlijke lente weer ***

HOERA *** Bono 9 jaar ***

Wat vliegt de tijd toch snel, ons kleine lieve pluizenkoppie "BONO" wordt vandaag 1 juni  alweer 9 jaar. Ik zie het nog zo voor me de dag dat we hem gingen ophalen, ruim negen weken oud en nog zo klein dat hij op één hand te dragen was. Tegenwoordig weegt deze robuust gebouwde "West Highland White Terrier " 9 kilo.  En nog steeds is hij zoals meestal bij dit ras heel alert en sprankelend, en laat het kaas niet van z'n brood eten. Voor niets en niemand bang, en staat z'n mannetje al staat er een paard pal voor hem, haha. Wij hebben weleens meegemaakt dat hij een labrador te dicht op de hielen zat, hij mocht die hond niet zo. Deze hond beet hem en er zat toen een diep gapend gat in zijn rug, je denkt dan misschien een lesje voor Bono, maar NEE een paar dagen later toen hij deze hond weer tegen kwam ging hij er gewoon weer op af. Dat is nu echt het gedrag van een terrier. En dan te weten dat hij thuis zo mak is als een lammetje, ligt continu op zijn rug en wenst gekriebeld te worden dat uiteraard veelvuldig beloond wordt. Wij hopen nog heel lang van deze lieve pluizenbol te kunnen genieten, en hij natuurlijk van ons ;-))) ***