Naaldvilten, Twee hondjes ***

Het is al weer een tijd geleden dat ik me met naaldvilten heb bezig gehouden, maar opeens had ik er weer eens zin in, dus alle materialen bij elkaar gezocht en begonnen. Deze keer wilde ik proberen om  een paar hondjes te maken, en niet alleen een klein grappig hondje maar proberen om het op een echt hondje te laten lijken. Ben begonnen met een West Highland White Terrier, uiteindelijk heb ik zelf zo'n hondje dus een beter voorbeeld kan ik me niet wensen, hihi. Nu hebben deze Westies veel haar aan de zijkant en onderkant, ze noemen dat een rokje, haha, [ mijn Bono is toch echt een kereltje hoor ] maar ik heb alleen een beetje haar op zijn kopje gemaakt, want anders zou je totaal niet meer het model van het hondje kunnen zien. Het andere hondje is een Frans buldogje geworden, althans daar moet het voor door gaan. Naaldvilten is een geweldig leuke techniek. Naaldvilten is al een oeroude techniek van wel meer dan 2000 jaar oud en waarschijnlijk de eerste methode om textiel te vervaardigen. Het is toch eigenlijk bijzonder dat je zonder naaigerei of lijm, en met alleen maar plukjes wol en een viltnaald zulke leuke dingen kan maken. Dit misschien ten overvloede vermeld maar niet iedereen weet hoe naaldvilten precies werkt. De naald zelf  heeft heel kleine weerhaakjes aan de onderkant waarmee je de wol aan elkaar hecht door er continu in te blijven prikken. Daar deze hondjes erg klein zijn geworden kunnen jullie je vast wel voorstellen dat de naald regelmatig in mijn vingers terecht kwam, en met die weerhaakjes is dat geen pretje. Mijn vingertoppen zijn ook flink blauw, mijn lief had een goede oplossing en zei, je hebt toch genoeg vingerhoedjes, hahaha.
Wat een oen ben ik toch dat ik daar nu niet aan gedacht had maar toen was het leed al geleden. Dat werkt inderdaad prima, nou ja dat weet ik dan weer voor de volgende creatie ***