Het is bijna zover * * *

Het is bijna zover lieve mensen, alweer een jaar verstreken. Pak lekker een oliebol van de schaal en geniet er maar van ze zijn heerlijk vers. Hierbij wil ik ook alle trouwe volgers hartelijk bedanken voor alle mooie posten die ze schreven waar iedereen van kon genieten en iets kon leren.  Ook dank voor de lieve, mooie en ontroerende reacties die ik dit jaar heb mogen ontvangen. Vind het is heel fijn om ze te lezen.

Wens iedereen een veilige jaarwisseling toe, en proost met een glas champagne. * * * * *

Laten we ons in het nieuwe jaar ervan bewust zijn dat je innerlijke wijsheid, kracht en creativiteit die je nodig hebt om dromen te verwezenlijken al bezit. Soms ligt het diep verborgen door allerlei omstandigheden en denken we misschien dat geluk alleen afkomstig is  van externe  gebeurtenissen, maar dat is natuurlijk niet zo. Het is zo mooi om er uiteindelijk achter te komen hoe we de katalysator van ons eigen veranderingsproces kunnen zijn. We kunnen proberen om dankbaar te zijn, en als je gaat inventariseren wat we allemaal hebben besef je pas dat we heel rijk zijn. Dankbaarheid maakt plaats voor eenvoud en eenvoud brengt orde met zich mee, zowel innerlijk als uiterlijk. Een gevoel van orde brengt harmonie in ons leven. En harmonie is zo belangrijk, het geeft ons gemoedrust die we nodig hebben om de schoonheid die ons dagelijks omringt op waarde te kunnen schatten. Schoonheid  stelt je open voor vreugde. Leef bewust en geniet van de kleine dingen om je heen, wachthoopvol af in de wetenschap dat de gouden draden van een simpelweg harmonieus leven te vinden zijn in de schering en inslag van je huidige leven. Dat  2025 voor iedereen een mooi creatief en gezond jaar mag worden. 

 * * * En vooral   VREDE  in de Wereld * * * 

Kerstwens * * *

Lieve mensen , wens jullie allemaal fijne Kerstdagen toe, en een warm samenzijn.

Beetje Kerstsfeer proeven * * *

In een oude bokaal van glas  hangen allerlei kettingen, daarin een lichtsnoer op batterijen met witte balletjes. De foto nam ik in het donker en dat geeft dit leuke resultaat.

Van bordeauxrode glaskralen en heel dun ijzerdraad heb ik allerlei slierten  gemaakt.  Ze liggen hier en daar op een schaal met nog wat oude kerstballen

Dit is mijn Kerstboom, vinden jullie hem niet prachtig 👀 Nam de foto met beweging waardoor een grappig effect tevoorschijn kwam. Gewoon overdag vind ik kerstbomen nooit geslaagd op een foto komen en eigenlijk in de avonduren ook niet. Wat het oog ziet ziet mijn camera niet. Maar dit leuke effect ziet hij wel. Of ik kan gewoon niet fotograferen, dat kan natuurlijk ook.

Paar oude ballen en gevouwen sterren.

Heb even zitten knutselen met mijn grafische programma en van dit schattige hondje een animatie gemaakt. Een beetje kleur in de donkere wereld  in deze periode van het jaar. Het is koud, harde wind en miezerregen vandaag.

Vondsten uit het verleden * * *

Op zolder heb in een oud kastje staan met  allerlei snuisterijen, bijvoorbeeld oude teken spullen van vroeger, voorraad Kerst kaarten, maar ook nog wat spullen van mijn moeder, één heel groot boek met harde kaft en een kleiner exemplaar, een oefenschrift. Nu wist ik wel dat mijn moeder veel jaren gewerkt  heeft  op het naaiatelier van Hirsch & Co in Amsterdam. Maar ze heeft me er eigenlijk nooit veel over verteld. Dat grote boek staat dus helemaal vol met uitgewerkte patronen die zijzelf getekend heeft. Ze heeft bij alle patronen uitgebreid beschreven hoe alles genaaid moest worden. En  haar handschrift herken ik natuurlijk meteen.

Het boek is helemaal verkleurd door de jaren heen en wat rafelig  geworden. Mijn moeder is geboren in 1922 en zover ik me nog kan herinneren werkte zij daar al  toen ze een jaar of 17 was. Haar vader was jong gestorven in 1936 en daar mijn Oma met 10 kinderen achterbleef, en er in die tijd geen sociale voorzieningen waren gingen een aantal kinderen ook haar oudere zussen werken om geld  voor het gezin te verdienen. Nu ben ik een beetje de geschiedenis terug gaan lezen en zag dat bij de firma Hirsch & Co de Costumières een gedegen opleiding kregen. Zo mooi dat ik dat boek van mijn moeder nu tegenkwam en goed bekeken heb. Na het leeg halen van haar woning zijn gewoon een aantal dingen in dat kastje terecht gekomen.

Het tweede boekje is een oefenschrift. Nog geheel met ouderwets taal gebruik, het woord  zo met twee oo geschreven, gewenst  met sch enz. het is een schoolboekje en jammer genoeg staat er geen jaartal in vermeld. In de tekst staat vermeld dat dit boekje is samengesteld om op een eenvoudige manier onze kinderen  enig idee te geven hoe je op een simpele manier eenvoudige versieringen kan aanbrengen. Op één bladzijde stonden wat simpele krabbels getekend,  je ziet ze hier aan de bovenkant, en de andere bladzijde had ruitjes papier en daar kon je dan die simpele krabbels zelf uitwerken tot iets wat je een mooie versiering vond, [dat zie je daar dus onder]

Hier waren ook sechts een aantal lijntjes  geplaats [geen foto] en mijn moeder had daar dit van gemaakt.

Nu weet ik wel dat er bij mijn moeder thuis door alle kinderen altijd op verjaardagen en feestdagen  allemaal mooie kaarten werden getekend en met lieve teksten daarop. Misschien was dat ook wel normaal in die tijden dat weet ik eigenlijk niet.  Misschien  is dit schoolboekje omstreeks 1932/33 toen was mijn  moeder 10/11 jaar. Dat zijn dan toch echt al erg leuke uitwerkingen op die leeftijd.

Deze heeft mijn moeder niet helemaal voltooid en dat snap ik best, het is ook een saaie. 

Aan deze uitwerkingen heeft ze behoorlijk wat tijd besteed, en heerlijk haar fantasie laten werken, erg leuk om te zien. Heb maar een aantal uit het boekje gefotografeerd. Er werden ook nog cijfers voor gegeven achterin het schriftje. Voor deze kreeg mijn moeder een 7 en de rest bijna allemaal een 6

Licht in de duisternis * * *

Wij zijn vandaag wat kerstverlichting gaan ophangen in de tuin, het was droog en er stond weinig wind. Op de  linkse foto staat een grote rond gesnoeide  conifeer op de scheiding van ons huis en het huis van  vrienden, ook onze buren, en op deze manier  kunnen we beide genieten van de sfeerlichtjes.

 Deze struik staat aan de rechterkant van de oprit tegen ons huis aan. Het zijn natuurlijk geen duidelijke foto's, gnomen in het donker en dan krijg je altijd een soort explosie va lichtpunten.

Deze foto nam ik schuin aan de voorkant van het huis, een lange rij ijspegels die al behoorlijk oud zijn met zelfs hier en daar wat strengen die niet meer branden. Mar toch zo in het donker mis je die niet.

Deze nam ik ook aan de voorkant maar bij de minste beweging krijg je van die grappige  lichtflarden die ik ook wel weer mooi vind om te zien. Er zijn al een  aantal mensen in het dorp die ook al wat licht in de duisternis  hebben gebracht. Op naar de volgende ronde, van de week maar eens kijken of we er een  mooie  Nordmann boom op de kop kunnen tikken.