Gewoon een Rommeltje * * *

Nee hoor, ik ben geen zwartkijker maar kwam de laatste week niet bepaald op gang., ach dat heb je zo af en toe weleens. 

Dit schattige theepotje heb ik al lang geleden gemaakt, kwam het weer tegen in een fotomapje. Het is echt een priegel potje met heel veel piep kleine lapjes stof, ook het dekseltje bestaat uit allemaal kleine lapjes.

Kijk, hier zie je aan de linkerkant dat ik de handgreep vast heb om in te schenken, en zo kan je goed zien hoe klein dit grappige theepotje is geworden.

Je ziet het wel een rommeltje, ik vlieg van de hak op de tak, maar zat weer eens lekker te rommelen met stiften, en verf, een heerlijke bezigheid.

De tuin staate r ook prachtig bij, één van mijn favorieten bloemen zijn deze Verbena Bonariensis, met prachtige statige lange stengels en volop bloemen. Het is een af en aan feest van vinders echt puur genieten.

Voor het hekje die doorgang geeft naar de grote tuin achter maak ik elk jaar een soort van krans als welkom in mijn paradijsje. Daar gebruik ik altijd de takken van het Malis appelboompje voor die elk jaar flink gesnoeid word. Deze keer heb ik er wat kunstbloemen tussen geprikt maar vaak gebruik ik ook grote glazen knikkers waar ik ijzerdraad omheen bind en die hang ik er dan tussen.

En klein detail van een begonia plant die zeer overweldigend in bloei staat. Het klinkt misschien wat gek maar je ziet hem dagelijks groeien. Geniet volop van het prachtige zomerweer, doe maar lekker rustig aan want het is veel te warm om je druk te maken.

Verzameling Kitsch Hondjes * * *

Van de week schreef iemand bij mijn verzameling vulpennen, "En ik ben nu ook reuze benieuwd naar je hondjes"  heel lang geleden heb ik er eens een paar laten zien maar dacht zal ze nu eens wat duidelijker laten zien. Ze staan bij ons boven in een oude bureaukast met een opkast met glazen deuren., een paar groepjes bij elkaar. Noem deze kast mijn Kijk kast. Maar daar is het moeilijk fotograferen dus heb ik er een aantal uit gehaald en foto's genomen. Dit hondje  is ongeveer 10 cm. groot.

OP de achtergrond zie je een pentekening die mijn broer ooit in de jaren zestig heeft gemaakt. Vind het een prachtige tekening, en zo met de hondjes lijkt het wel of ze uitgelaten worden, dat zie ik nu pas terwijl ik deze post schrijf.

Een Boxer hondje, vaak zijn die oude aardewerk hondjes niet fraai afgewerkt.

Black and White hondjes, ze noemde het ook wel de Whisky hondjes, waarom mag Joost weten. Zelf hebben wij altijd de witte, [ West Highland White Terrier ] gehad.

De achtergronden heb ik zo hier en daar een beetje opgeleukt, in de kast staan ze met een planken achtergrond.

Deze foto heb ik de titel "Twee kneusjes" gegeven, ze zien er beetje gehavend uit. Dit zijn kleintjes.

Wat kijkt dit hondje lieflijk, ook deze is ongeveer 10 cm. groot

Weet eigenlijk niet welk ras dit is, en dat maakt me ook niet uit hoor. Vind deze kitsch hindjes gewoon mooi van lelijkheid.

Deze is zo ongeveer de grootste en 15 cm. groot.

Ook dit ras kan ik niet thuis brengen, en misschien zagen honden in vervlogen tijden er ook wel een beetje anders uit.

Dit beeldje kreeg ik een keer van vrienden cadeau die zelf regelmatig in Franrijk op  Brocante markten staan, en daar wij dit ras zelf hadden in die tijd kochten ze het. Vind het echt een heel leuk beeldje. Ook erf fraai gedetailleerd uitgewerkt. Zo lief die koppies, precies hoe dit soort ras je doordringend aan kan kijken. Nu staan er nog een aantal in de kast, maar zo krijgen jullie toch een leuke indruk van deze verzameling. Geniet van de zomerse omstandigheden.

Verzameling vulpennen * * *

Hebben jullie ook weleens neigingen om dingen te gaan verzamelen? Gelukkig is het bij een stuk rustiger geworden maar vroeger  verzamelde ik van alles en nog wat. Geen rommel hoor maar dingen die ik mooi vond. Zo heb ik bijvoorbeeld een serie Kitsch hondjes, met zorg uitgezocht en allemaal heel oude exemplaren. Die Kitsch hondjes zijn zo lelijk dat ik ze mooi vind van lelijkheid. Ze zijn van aardewerk en kocht er af en toe eentje in een antiek zaak of  bij een rommelmarktje. Zo heb ik ook een aan tal oude groene aardenwerk vaasjes, een klein groepje omdat ze bijna nergens meer te vinden zijn. Hier zien jullie nu  een vulpen, ook die ben ik lang geleden gaan verzamelen.

Het zijn er maar een stuk of vijftien geworden. Heb  ze ook lange tijd allemaal gebruikt. Iedere vulpen was gevuld met een andere kleur inkt, paars, blauw, turquoise, rood, groen enz. Leuk om brieven in verschillende kleuren te schrijven ook tekende ik wel met al die vulpennen. Het zijn een paar simpele vulpennen maar ook een paar dure exemplaren.

Deze Pelikaan vulpen was de duurste  die ooit heb gekocht. Het was in 1968  en was toen 21 jaar oud. Toen heb ik voor deze Pelikaan vulpen 75 gulden betaald en dat was voor die tijd best behoorlijk veel geld. Heel veel jaren heb ik met veel plezier met deze vulpen geschreven. Tegenwoordig gebruik ik nauwelijks nog een vulpen, meer de zwarte inktpennen die tegenwoordig wegwerp pennen zijn geworden. Maar zo heb ik allemaal tikken hoor zeg ik altijd maar, ben ook gek op kleine notitieboekjes in alle vormen en maten. We zullen maar zeggen iedere gek heeft zijn gebrek. Maar nog even over deze Pelikaan vulpen, vorige week  zag i hem op internet ergens voorbij komen en toen dacht ik ga eens uitzoeken of deze pen nog te koop is en was benieuwd hoeveel deze vulpen nu zou moeten kosten. Dit is M 600 Pelikaan vulpen met groene strepen en een  pen punt van 14 karaats goud. Dit model werd vervaardigd van 1929  tot 1950. Op Internet zag ik ze nog bij versch8illende bedrijven voorbij komen alleen betaal je er nu € 485,= Ohhh  wat een verschil met toen, niet te geloven.

Tips & Ttricks. NR: 1

Tips & Tricks, een leuk idee van Elizabeth, we gaan Vanaf vandaag Bloghoppen, elke tweede vrijdag van de maand , T/M December dus dat is 6X. Handige Tips  of slimme trucjes omschrijven . Er doen een aantal dames mee, Elizabeth zet een lijstje op haar blog wie die dag meedoet. Op dit moment  weet ik er maar eentje en dat gaat over nagels knippen. Mijn hele leven heb ik al  aan de voorkant van mijn nagels dubbele laagjes, en daardoor scheuren ze heel snel. Lang geleden las ik eens ergens een tip dat je daar vanaf kan komen door je nagels altijd alleen maar te knippen. Veel mensen vijlen hun nagels meestal en dat deed ik ook altijd. Wel met een professionele vijl van glas, en die kan je na het knippen uiteraard nog gebruiken om  wat rondingen aan te brengen. Maar vanaf het moment dat ik daar mee begonnen ben heb ik nooit meer dubbele laagjes aan mijn  nagels gehad. En misschien vertel ik wel helemaal niets nieuws voor de meeste lezers? Maar voor degene die daar ook last van hebben is het zeker de moeite waard omdat ook eens uit te proberen.

Antieke MINI popjes* * *

In mijn kijkkast kwam ik van de week deze mini popjes weer een keer tegen, eigenlijk heel leuk om een keertje te laten zien.  Ze zijn van mijn moeder geweest en zij had ze gekregen van haar moeder, mijn grootmoeder dus die rond 1885 geboren is, ze zijn dus a heel erg oud en dan mag je het antiek noemen. De popjes zijn maar 8 cm. groot en gemaakt van Celluloid.

Het elastiek waarmee  de armen bevestigd zijn is helemaal verpulverd, moet nog eens een keertje  kijken hoe ik dat kan verhelpen. Die armpjes zijn zo klein dat je ze bijna niet kunt vasthouden. Waarom ik het vooral leuk vind om dit te laten zien is omdat mijn moeder de kleding voor deze popjes heeft gehaakt. Het jurkje van het meisje heeft een prachtig klokkend rokje. De buitenste rand van het rokje is 79 cm. lang, het rokje zelf is 3 cm. hoog kun je nagaan dat het echt een heel priegelig werkje is geweest.

Heb even een close-up genomen van de klokkende rand. Het popje in het midden is een jongetje. Het grappige is dat deze mini popjes ook nog bewegende oogjes hebben en het materiaal is erg kwetsbaar. Celluloid, heb het opgezocht. Celluloid is een verbinding van nitrocellulose en Kamfer met toegevoegde kleurstoffen en andere middelen. Het wordt algemeen beschouwd als het eerste thermoplast, dat is een plastic dat vervorming toelaat bij verwarming. De allereerste popje van dit materiaal werden vervaardigd in 1856 toen was de naam Parkesine, later is dat veranderd in Celluloid.

Dit is het jongetje, het is er maar eentje maar ben even een beetje aan het spelen geweest.

Dat meisje heeft zelfs nog onder dat klokkende rokje  een onderbroek aan en  sokjes. Ze staan mooi te pronken in mijn kijkkast vol met mooie lieve spulletjes, allemaal met een verhaal erbij en veelal ook met speelgoed waar ik zelf als klein meisje nog mee gespeeld heb. Spulletjes om te koesteren.